Gloeiigen
DE GLOEIIGEN
Hier aan de Eerdbrand (verbrande aarde)
Aan de oever van de Run
Dwalen de Gloeiigen door de bomen
Hebzucht loont niet
Meer is nooit genoeg
De Gloeiigen willen altijd meer
Trekken aan het kortste eind
Verdoemd en verdoold draaien zij om elkaar heen
Gekneveld verbrand en bijna uit elkaar vallend
Zoeken zij steun bij elkaar
Wanhopig schudden zij de aswolk die hen belaagd van zich af
Ergens in deze duisternis moet het licht toch gloren
Ja er is een kans
Hoog in het midden
Verrijst de Fenix uit zijn as
Toch nog het geluk gevonden!
Nick Seijkens